Friday, June 4, 2010

Αλλαγή, μέρος πρώτο.

Ο "χρόνος" της είχε τελειώσει. Οι τελευταίες ακτίνες φωτός σιγούσαν στον ορίζοντα. Σύντροφός της θα ήταν μόνο η σιωπή μέχρι την αρχή της επόμενης διακύμανσης... όπου ήλπιζε να βρει την λύση του μυστηρίου...

Αλλά πάμε από την αρχή της ιστορίας μας.

Η (το όνομά της δεν προφέρετε στο δικό μας ηχητικό πεδίο) ήταν φημισμένη επιστήμονας στα μέρη της. Η φυλή της δεν ζούσε πάνω σε κάποιον πλανήτη. Μάλιστα αυτό που εμείς θεωρούμε πλανήτες, για την επιστήμονά μας ήταν απλά μία συμφωνία υπερχορδών. Δεν τους έβλεπε, αλλά τους άκουγε. Η αντίληψή της, όπως όλων των ατόμων του είδους της ξεπερνούσε τα στενά όρια του τετραδιάστατου χωροχρόνου που γνωρίζουμε εμείς ως σύμπαν.

Έχοντας μεγαλώσει γνωρίζοντας λεπτομέρειες για τις 21 γνωστές διαστάσεις, της ήταν δύσκολο να κατανοήσει αυτό που έβλεπε στα όργανά της. Γραμμικά τετραδιάστατα πλάσματα, αποτελούμενα από ελάχιστες νότες, μερικά τρισεκατομμύρια μόνο από αυτές, είχαν αλλάξει την συμφωνία που ακουγόταν από κάτι που τα ίδια ονόμαζαν Terra. Αλλάζοντας άποψη παρατήρησε ότι η εξέλιξή τους δεν ήταν αυτό που θα περίμενε κάποιος από το περιορισμένο αυτό είδος. Αντίθετα η αντίληψή τους έφτανε μέχρι την θεωρία της ύπαρξης του δικού της κόσμου. Έπρεπε να το μοιραστεί...

Οι συνάδελφοί της παρακολούθησαν (ή μάλλον αισθάνθηκαν με 7 άγνωστες σε εμάς αισθήσεις) την εξέλιξη που τους παρουσίαζε η ηρωίδα μας. Μερικοί έμειναν άφωνοι, άλλοι αρνήθηκαν να σκεφτούν καν το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε η ίδια. Δύο συνάδελφοί της όμως έδειξαν ενδιαφέρον και άρχισαν να μελετούν αυτά τα πλάσματα μαζί της. Ακολούθησαν την γραμμική τους εξέλιξη προς τα πίσω, μέχρι που έγιναν τόσο ασήμαντα που έπεσαν έξω από τα όρια της αντίληψής τους. Μετά πήραν την αντίθετη κατεύθυνση στις 5 γνωστές χρονικές διαστάσεις και είδαν ότι σε όλες η εξέλιξη επιταχυνόταν με ρυθμούς που δεν είχαν ποτέ ξανά παρατηρήσει.

Μέχρι τώρα, το είδος της ήταν το μόνο που επιζούσε των διακυμάνσεων. Αν και δεν μπορούσαν να περάσουν από μία διακύμανση στην άλλη άμεσα, καθώς έκλεινε γύρω σαν τοίχος μπορούσαν να κινηθούν οπουδήποτε ή οποτεδήποτε (όπως θα έλεγαν τα γραμμικά τετραδιάστατα πλάσματα) μέσα σε αυτήν και δεχόμενοι το τέλος μίας διακύμανσης να βρεθούν στην επόμενη.

Προς το τέλος της τρέχουσας διακύμανσης παρατήρησαν ότι η εξέλιξη των γραμμικών πλασμάτων που πλέον ονόμαζαν Terrans του επέτρεπε να περάσουν το τοίχος της διακύμανσης προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, κάτι που οι ίδιοι ποτέ δεν μπόρεσαν να κάνουν. Ήταν δυνατόν; Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο τότε η 22η διάσταση που σταματούσε να τους περιορίζει πλέον στην μελέτη μίας διακύμανσης ήταν πιθανή. Το μεσοδιάστημα ήταν επίσης προσβάσιμο πλέον.

Με περαιτέρω μελέτη παρατήρησαν ότι οι Terrans είχαν κατασκευάσει μία μαθηματική έννοια γύρω από την πηγή ενέργειάς τους. Μία "σφαίρα" όπως την αποκαλούσαν οι ίδιοι. Μέσα σε αυτή τη σφαίρα ετοίμασαν μία μεγάλη ομάδα από μικρά αντικείμενα (μικρά σε σχέση με τους παρατηρητές πάντα) που όμως χωρούσαν δισεκατομμύρια από τα δικά τους άτομα. Η ενέργεια που εξέπεμπαν αυτά τα αντικείμενα ήταν το κλειδί. Το έμαθαν αυτό γρήγορα, αλλά όχι χωρίς κόστος για τους ίδιους

Τέλος πρώτου μέρους.

No comments: